Ἀθηναῖοι· Ἡμεῖς μὲν κρείττονες ὄντες τὸ ἡμῖν αὐτοῖς συμφέρον πράξομεν ὑμᾶς δὲ ἀσθενεῖς ὄντας τὴν ἡμετέραν δύναμιν δεδιέναι δεῖ. Διὸ προσήκει ὑμῖν συμμάχοις γενέσθαι. Εἰ δὲ μή, τῇ ὑμετέρᾳ πόλει ἐπιχειροῦντες αὐτὴν διαφθεροῦμεν.
Μήλιοι· Ὑμεῖς δήπου ἡγεμονίας ἐπιθυμοῦντες τὸ δίκαιον καὶ νόμιμον παραβεβήκατε. Οὔπω δὲ τέθναμεν οὐδὲ ὑμᾶς δέδιμεν, ἀλλὰ ἀεὶ πίστιν καὶ ἐλπίδα τῆς σωτηρίας ἔχομεν.
Ἀθηναῖοι· Σύνισμεν ἡμῖν αὐτοῖς τὴν ἐλπίδα τῷ μὲν χείρονι παραμύθιον
1 ἐν τῷ κινδύνῳ, τῷ δὲ κρείττονι οὐ χρησίμην οὖσαν. Εἰδεῖτε ἄν, ὅτι ὑμῖν μὲν χρήσιμον ἔσται τοῖς Ἀθηναίοις συμμάχους εἶναι, ἡμῖν δὲ ἄρξαι. Ἔσταμεν πρὸ τῆς ὑμετέρας βουλῆς οὐ περὶ τοῦ δικαίου, ἀλλὰ περὶ τοῦ ὠφελίμου βουλευσόμενοι. Ἡγούμεθα δὲ τῇ ἀνθρωπείᾳ φύσει προσήκειν ἀεὶ πλεονεκτεῖν εἰδότες καὶ ὑμᾶς ἂν ἐν τῇ αὐτῇ δυνάμει δρῶντας ταὐτό.
Die Melier beugten sich den Argumenten der Athener nicht. So eroberten die Athener nach längerer Belagerung die Stadt, töteten die Männer und verkauften Frauen und Kinder in die Sklaverei.