Aufgeführt sind die Konjugationen von ἔβην, ἔστην, ἔγνων und ἔφυν.
Stämme: *βη- und *βᾰ-
| Indikativ | Konjunktiv | Optativ | ||||
| Pers. | Sg. | Pl. | Sg. | Pl. | Sg. | Pl. |
| 1. P. | ἔβη-ν | ἔβη-μεν | βῶ | βῶ-μεν | βαίη-ν | βαῖ-μεν |
| 2. P. | ἔβη-ς | ἔβη-τε | βῇ-ς | βῆ-τε | βαίη-ς | βαῖ-τε |
| 3. P. | ἔβη | ἔβη-σαν | βῇ | βῶ-σιν | βαίη | βαῖ-εν |
| Imperativ | ||
| Sg. | Pl. | |
| 2. P. | βῆ-θι | βῆ-τε |
| Infinitiv | |
| Inf. | βῆ-ναι |
| Partizip | ||
| m | βάς, | βά-ντος |
| f | βᾶσα, | βάσης |
| n | βάν, | βά-ντος |