Sophokles, Antigone 5. Stasimon, VV. 1115–1152 29.11.16

Sophokles, Antigone

5. Stasimon

 
Text nach Pearson
Kommentar / Übersetzung

Χο.

στρ.
πολυώνυμε, Καδμείας ἄγαλμα νύμφας
Βακχᾶν ὁ ματρόπολιν Θήβαν
ναιετῶν παρ᾽ ὑγροῖς Ἰ-
σμηνοῦ ῥείθρων ἀγρίου τ᾽
ἐπὶ σπορᾷ δράκοντος·
[Übersetzung]
Chor
(Strophe 1)


ἀντ.
σὲ δ᾽ ὑπὲρ διλόφου πέτρας στέροψ ὄπωπε
κτὰ πολυστάφυλος πέμπει
ἀμβρότων ἐπέων εὐ-
αζόντων Θηβαΐας
ἐπισκοποῦντ᾽ ἀγυιάς·
[Übersetzung]
(Gegenstrophe 1)


στρ.
τὰν ἐκ πᾶσαι τιμᾷς
ὑπερτάταν πόλεων
ματρὶ σὺν κεραυνίᾳ·
καὶ νῦν, ὡς βιαίας ἔχεται
πάνδαμος πόλις ἐπὶ νόσου,
μολεῖν καθαρσίῳ ποδὶ Παρνασίαν
ὑπὲρ κλιτὺν, ἢ στονόεντα πορθμόν.
[Übersetzung]
(Strophe 2)


ἀντ.
ἰὼ πῦρ πνειόντων
χοράγ᾽ ἄστρων, νυχίων
φθεγμάτων ἐπίσκοπε,
παῖ Διὸς γένεθλον, προφάνηθ᾽,
ὦναξ, σαῖς ἅμα περιπόλοις
Θυίαισιν, αἵ σε μαινόμεναι πάννυχοι
χορεύουσι τὸν ταμίαν Ἴακχον.
[Übersetzung]
(Gegenstrophe 2)