|
|||
Sophokles, Antigone2. Stasimon |
|||
|
| |||
|
Text nach Pearson
Kommentar / Übersetzung
332 335 340 Χορος στρ.
εὐδαίμονες οἷσι κακῶν ἄγευστος αἰών.
οἷς γὰρ ἂν σεισθῇ θεόθεν δόμος, ἄτας οὐδὲν ἐλλείπει γενεᾶς ἐπὶ πλῆθος ἕρπον· ὅμοιον ὥστε πόντιον
Θρῄσσῃσιν ἔρεβος ὕφαλον ἐπιδράμῃ πνοαῖς, οἶδμα δυσπνόοις ὅταν κυλίνδει βυσσόθεν κελαινὰν θῖνα καὶ δυσάνεμοι
στόνῳ βρέμουσιν ἀντιπλῆγες ἀκταί.
345 350 ἀντ.
ἀρχαῖα τὰ Λαβδακιδᾶν οἴκων ὁρῶμαι
πήματα φθιμένων ἐπὶ πήμασι πίπτοντ᾽, οὐδ᾽ ἀπαλλάσσει γενεὰν γένος, ἀλλ᾽ ἐρείπει θεῶν τις, οὐδ᾽ ἔχει λύσιν.
ῥίζας τέτατο φάος ἐν Οἰδίπου δόμοις· νῦν γὰρ ἐσχάτας ὑπὲρ κατ᾽ αὖ νιν φοινία θεῶν τῶν νερτέρων ἀμᾷ κοπίς,
λόγου τ᾽ ἄνοια καὶ φρενῶν Ἐρινύς.
[Übersetzung]
356 360 στρ.
τεάν, Ζεῦ, δύνασιν τίς ἀν-
τὰν οὔθ᾽ ὕπνος αἱρεῖ ποθ᾽ ὁ πάντογήρως, δρῶν ὑπερβασία κατάσχοι; οὔτ’ ἀκάματοι θεῶν
μῆνες, ἀγήρως δὲ χρόνῳ δυνάστας κατέχεις Ὀλύμπου
θνατῶν βιότῳ πάμπολύ γ᾽ ἐκτὸς ἄτας.
μαρμαρόεσσαν αἴγλαν. τό τ᾽ ἔπειτα καὶ τὸ μέλλον καὶ τὸ πρὶν ἐπαρκέσει νόμος ὅδ᾽· οὐδὲν ἕρπει
[Übersetzung]
365 370 375 ἀντ.
ἁ γὰρ δὴ πολύπλαγκτος ἐλ-
πολλοῖς δ᾽ ἀπάτα κουφονόων ἐρώτων· πὶς πολλοῖς μὲν ὄνασις ἀνδρῶν, εἰδότι δ᾽ οὐδὲν ἕρπει,
πρὶν πυρὶ θερμῷ πόδα τις προσαύσῃ. σοφίᾳ γὰρ ἔκ του
πράσσει δ᾽ ὀλίγιστον χρόνον ἐκτὸς ἄτας.
κλεινὸν ἔπος πέφανται. τὸ κακὸν δοκεῖν ποτ᾽ ἐσθλὸν τῷδ᾽ ἔμμεν ὅτῳ φρένας θεὸς ἄγει πρὸς ἄταν·
[Übersetzung]
380 (Das Stasimon ist hier zuende. Nun folgt ein Übergang.) ὅδε μὴν Αἵμων, παίδων τῶν σῶν νέατον γέννημ᾽· ἆρ᾽ ἀχνύμενος τάλιδος ἥκει μόρον Ἀντιγόνης, ἀπάτης λεχέων ὑπεραλγῶν;
[Übersetzung]
|
|||
|
| |||
|
|