|
|||
Platon, Hippias I„Was ist das Schöne?“3. ὑπὸ ἐκγόνων ταφῆναι (291c5-293d5) |
|||
291
Text nach Burnet
Kommentar / Übersetzung nach Schleiermacher
c 6
ΣΩ. Λέγε δὴ νυνὶ ὃ ἄρτι ἔμελλες λέγειν. Ταύτῃ μὲν γὰρ
τῇ ἀποκρίσει, ἂν φῶ τὸ καλὸν χρυσὸν εἶναι, οὐδὲν ὡς ἔοικέ μοι ἀναφανήσεται κάλλιον ὂν χρυσὸς ἢ ξύλον σύκινον· τὸ δὲ νῦν τί αὖ λέγεις τὸ καλὸν εἶναι;
[Übersetzung]
d
ΙΠ. Ἐγώ σοι ἐρῶ. Ζητεῖν γάρ μοι δοκεῖς τοιοῦτόν τι
τὸ καλὸν ἀποκρίνασθαι, ὃ μηδέποτε αἰσχρὸν μηδαμοῦ μηδενὶ φανεῖται.
[Übersetzung]
5
ΣΩ. Πάνυ μὲν οὖν, ὦ Ἱππία· καὶ καλῶς γε νῦν ὑπο-
λαμβάνεις.
[Übersetzung]
ΙΠ. Ἄκουε δή· πρὸς γὰρ τοῦτο ἴσθι, ἐάν τις ἔχῃ ὅτι
ἀντείπῃ, φάναι ἐμὲ μηδ᾽ ὁτιοῦν ἐπαΐειν.
[Übersetzung]
ΣΩ. Λέγε δὴ ὡς τάχιστα πρὸς θεῶν.
[Übersetzung]
10 e
ΙΠ. Λέγω τοίνυν ἀεὶ καὶ παντὶ καὶ πανταχοῦ κάλλιστον
εἶναι ἀνδρί, πλουτοῦντι, ὑγιαίνοντι, τιμωμένῳ ὑπὸ τῶν Ἑλ- λήνων, ἀφικομένῳ εἰς γῆρας, τοὺς αὑτοῦ γονέας τελευτή- σαντας καλῶς περιστείλαντι, ὑπὸ τῶν αὑτοῦ ἐκγόνων καλῶς καὶ μεγαλοπρεπῶς ταφῆναι.
[Übersetzung]
5
ΣΩ. Ἰοὺ ἰού, ὦ Ἱππία, ἦ θαυμασίως τε καὶ μεγαλείως
καὶ ἀξίως σαυτοῦ εἴρηκας· καὶ νὴ τὴν Ἥραν ἄγαμαί σου ὅτι μοι δοκεῖς εὐνοϊκῶς, καθ᾽ ὅσον οἷός τ᾽ εἶ, βοηθεῖν· ἀλλὰ γὰρ τοῦ ἀνδρὸς οὐ τυγχάνομεν, ἀλλ᾽ ἡμῶν δὴ νῦν καὶ πλεῖστον καταγελάσεται, εὖ ἴσθι.
[Übersetzung]
292
ΙΠ. Πονηρόν γ᾽, ὦ Σώκρατες, γέλωτα· ὅταν γὰρ πρὸς
ταῦτα ἔχῃ μὲν μηδὲν ὅτι λέγῃ, γελᾷ δέ, αὑτοῦ καταγελάσεται καὶ ὑπὸ τῶν παρόντων αὐτὸς ἔσται καταγέλαστος.
[Übersetzung]
ΣΩ. Ἴσως οὕτως ἔχει· ἴσως μέντοι ἐπί γε ταύτῃ τῇ
ἀποκρίσει, ὡς ἐγὼ μαντεύομαι, κινδυνεύσει οὐ μόνον μου καταγελᾶν.
[Übersetzung]
5
ΙΠ. Ἀλλὰ τί μήν;
[Übersetzung]
ΣΩ. Ὅτι, ἂν τύχῃ βακτηρίαν ἔχων, ἂν μὴ ἐκφύγω φεύγων
αὐτόν, εὖ μάλα μου ἐφικέσθαι πειράσεται.
[Übersetzung]
b
ΙΠ. Πῶς λέγεις; δεσπότης τίς σου ὁ ἄνθρωπός ἐστιν, καὶ
τοῦτο ποιήσας οὐκ ἀχθήσεται καὶ δίκας ὀφλήσει; Ἢ οὐκ ἔνδικος ὑμῖν ἡ πόλις ἐστίν, ἀλλ᾽ ἐᾷ ἀδίκως τύπτειν ἀλλήλους τοὺς πολίτας;
[Übersetzung]
ΣΩ. Οὐδ᾽ ὁπωστιοῦν ἐᾷ.
[Übersetzung]
ΙΠ. Οὐκοῦν δώσει δίκην ἀδίκως γέ σε τύπτων.
[Übersetzung]
5
ΣΩ. Οὔ μοι δοκεῖ, ὦ Ἱππία, οὔκ, εἰ ταῦτά γε ἀποκρι-
ναίμην, ἀλλὰ δικαίως, ἔμοιγε δοκεῖ.
[Übersetzung]
ΙΠ. Καὶ ἐμοὶ τοίνυν δοκεῖ, ὦ Σώκρατες, ἐπειδήπερ γε
αὐτὸς ταῦτα οἴει.
[Übersetzung]
10
ΣΩ. Οὐκοῦν εἴπω σοι καὶ ᾗ αὐτὸς οἴομαι δικαίως ἂν
τύπτεσθαι ταῦτα ἀποκρινόμενος; Ἢ καὶ σύ με ἄκριτον τυπτήσεις; Ἢ δέξῃ λόγον;
[Übersetzung]
c
ΙΠ. Δεινὸν γὰρ ἂν εἴη, ὦ Σώκρατες, εἰ μὴ δεχοίμην·
ἀλλὰ πῶς λέγεις;
[Übersetzung]
5 d 5 e
ΣΩ. Ἑγώ σοι ἐρῶ, τὸν αὐτὸν τρόπον ὅνπερ νυνδή, μιμού-
μενος ἐκεῖνον, ἵνα μὴ πρὸς σὲ λέγω ῥήματα, οἷα ἐκεῖνος εἰς ἐμὲ ἐρεῖ, χαλεπά τε καὶ ἀλλόκοτα. Εὖ γὰρ ἴσθι, „Εἰπέ μοι“, φήσει, „ὦ Σώκρατες, οἴει ἂν ἀδίκως πληγὰς λαβεῖν, ὅστις διθύραμβον τοσουτονὶ ᾄσας οὕτως ἀμούσως πολὺ ἀπῇσας ἀπὸ τοῦ ἐρωτήματος;“ Πῶς δή; Φήσω ἐγώ. „Ὅπως;“ φήσει· „Οὐχ οἷός τ᾽ εἶ μεμνῆσθαι ὅτι τὸ καλὸν αὐτὸ ἠρώτων, ὃ παντὶ ᾧ ἂν προσγένηται, ὑπάρχει ἐκείνῳ καλῷ εἶναι, καὶ λίθῳ καὶ ξύλῳ καὶ ἀνθρώπῳ καὶ θεῷ καὶ πάσῃ πράξει καὶ παντὶ μαθήματι; Αὐτὸ γὰρ ἔγωγε, ὤνθρωπε, κάλλος ἐρωτῶ ὅτι ἐστίν, καὶ οὐδέν σοι μᾶλλον γεγωνεῖν δύναμαι ἢ εἴ μοι παρεκάθησο λίθος, καὶ οὗτος μυλίας, μήτε ὦτα μήτε ἐγκέφαλον ἔχων.“ Εἰ οὖν φοβηθεὶς εἴποιμι ἐγὼ ἐπὶ τούτοις τάδε, ἆρα οὐκ ἂν ἄχθοιο, ὦ Ἱππία; Ἀλλὰ μέντοι τόδε τὸ καλὸν εἶναι Ἱππίας ἔφη· καίτοι ἐγὼ αὐτὸν ἠρώτων οὕτως ὥσπερ σὺ ἐμέ, ὃ πᾶσι καλὸν καὶ ἀεί ἐστι. Πῶς οὖν φῄς; Οὐκ ἀχθέσῃ, ἂν εἴπω ταῦτα;
[Übersetzung]
5
ΙΠ. Εὖ γ᾽ οὖν οἶδα, ὦ Σώκρατες, ὅτι πᾶσι καλὸν τοῦτ᾽
ἐστίν, ὃ ἐγὼ εἶπον, καὶ δόξει.
[Übersetzung]
ΣΩ. „Ἦ καὶ ἔσται;“ φήσει· „ἀεὶ γάρ που τό γε καλὸν
καλόν.“
[Übersetzung]
ΙΠ. Πάνυ γε.
[Übersetzung]
ΣΩ. „Οὐκοῦν καὶ ἦν;“ φήσει.
[Übersetzung]
ΙΠ. Καὶ ἦν.
[Übersetzung]
10 293
ΣΩ. „Ἦ καὶ τῷ Ἀχιλλεῖ,“ φήσει, „ὁ
ξένος ὁ Ἠλεῖος ἔφη καλὸν εἶναι ὑστέρῳ τῶν προγόνων ταφῆναι, καὶ τῷ πάππῳ αὐτοῦ Αἰακῷ, καὶ τοῖς ἄλλοις ὅσοι ἐκ θεῶν γεγόνασι, καὶ αὐτοῖς τοῖς θεοῖς;“
[Übersetzung]
ΙΠ. Τί τοῦτο; βάλλ᾽ ἐς μακαρίαν. Τοῦ ἀνθρώπου οὐδ᾽
εὔφημα, ὦ Σώκρατες, ταῦτά γε τὰ ἐρωτήματα.
[Übersetzung]
5
ΣΩ. Τί δέ; τὸ ἐρομένου ἑτέρου φάναι ταῦτα οὕτως ἔχειν
οὐ πάνυ δύσφημον;
[Übersetzung]
ΙΠ. Ἴσως.
[Übersetzung]
10
ΣΩ. „Ἴσως τοίνυν σὺ εἶ οὗτος,“ φήσει, „ὃς παντὶ φῂς
καὶ ἀεὶ καλὸν εἶναι ὑπὸ μὲν τῶν ἐκγόνων ταφῆναι, τοὺς δὲ γονέας θάψαι· ἢ οὐχ εἷς τῶν ἁπάντων καὶ Ἡρακλῆς ἦν καὶ οὓς νυνδὴ ἐλέγομεν πάντες;“
[Übersetzung]
ΙΠ. Ἀλλ᾽ οὐ τοῖς θεοῖς ἔγωγε ἔλεγον.
[Übersetzung]
b
ΣΩ. „Οὐδὲ τοῖς ἥρωσιν, ὡς ἔοικας.“
[Übersetzung]
ΙΠ. Οὐχ ὅσοι γε θεῶν παῖδες ἦσαν.
[Übersetzung]
ΣΩ. „Ἀλλ᾽ ὅσοι μή;“
[Übersetzung]
ΙΠ. Πάνυ γε.
[Übersetzung]
5
ΣΩ. „Οὐκοῦν κατὰ τὸν σὸν αὖ λόγον, ὡς φαίνεται, τῶν
ἡρώων τῷ μὲν Ταντάλῳ καὶ τῷ Δαρδάνῳ καὶ τῷ Ζήθῳ δεινόν τε καὶ ἀνόσιον καὶ αἰσχρόν ἐστι, Πέλοπι δὲ καὶ τοῖς ἄλλοις τοῖς οὕτω γεγονόσι καλόν.“
[Übersetzung]
ΙΠ. Ἔμοιγε δοκεῖ.
[Übersetzung]
10
c 5 d
ΣΩ. „Σοὶ τοίνυν δοκεῖ,“ φήσει, „ὃ ἄρτι οὐκ ἔφησθα, τὸ
θάψαντι τοὺς προγόνους ταφῆναι ὑπὸ τῶν ἐκγόνων ἐνίοτε καὶ ἐνίοις αἰσχρὸν εἶναι· ἔτι δὲ μᾶλλον, ὡς ἔοικεν, ἀδύνατον πᾶσι τοῦτο γενέσθαι καὶ εἶναι καλόν, ὥστε τοῦτό γε ὥσπερ καὶ τὰ ἔμπροσθεν ἐκεῖνα, ἥ τε παρθένος καὶ ἡ χύτρα, ταὐτὸν πέπονθε, καὶ ἔτι γελοιοτέρως τοῖς μέν ἐστι καλόν, τοῖς δ᾽ οὐ καλόν. Καὶ οὐδέπω καὶ τήμερον,“ φήσει, „οἷός τ᾽ εἶ, ὦ Σώκρατες, περὶ τοῦ καλοῦ ὅτι ἐστὶ τὸ ἐρωτώμενον ἀποκρί- νασθαι.“ Ταῦτά μοι καὶ τοιαῦτα ὀνειδιεῖ δικαίως, ἐὰν αὐτῷ οὕτως ἀποκρίνωμαι. Τὰ μὲν οὖν πολλά, ὦ Ἱππία, σχεδόν τί μοι οὕτω διαλέγεται· ἐνίοτε δὲ ὥσπερ ἐλεήσας μου τὴν ἀπειρίαν καὶ ἀπαιδευσίαν αὐτός μοι προβάλλει ἐρωτῶν εἰ τοιόνδε μοι δοκεῖ εἶναι τὸ καλόν, ἢ καὶ περὶ ἄλλου ὅτου ἂν τύχῃ πυνθανόμενος καὶ περὶ οὗ ἂν λόγος ᾖ.
[Übersetzung]
5
ΙΠ. Πῶς τοῦτο λέγεις, ὦ Σώκρατες;
[Übersetzung]
|
|||
| |||
|