|
|||
Homer, Odyssee, 1. Gesangα 28–43 (Zeusrede in der Götterversammlung) |
|||
α
Griechischer Text
Kommentar / Übersetzung
30 Τοῖσι δὲ μύθων ἦρχε πατὴρ ἀνδρῶν τε θεῶν τε·
μνήσατο γὰρ κατὰ θυμὸν ἀμύμονος Αἰγίσθοιο, τόν ῥ᾽ Ἀγαμεμνονίδης τηλεκλυτὸς ἔκταν᾽ Ὀρέστης· τοῦ ὅ γ᾽ ἐπιμνησθεὶς ἔπε᾽ ἀθανάτοισι μετηύδα·
[Übersetzung]
— 28 τοῖσι unter diesen
— ὁ μῦθος Wort, Rede; Pl.: Gespräch
— 29 μνήσατο = ἐμνήσθη → Stf
— ἀμύμων, -ονος untadelig
— 30 ῥ = ῥα = ἄρ = ἄρ῾ = ἄρα also, ja
— Ἀγαμεμνονίδης (Patronymikon) Sohn des Agamemnon
— τηλεκλυτός (τῆλε + κλυτός) weithin berühmt
— ἔκταν᾽ = ἀπ-έκτανε → Stf
— 31 ἐπιμνησθείς = μνησθείς → Stf
— μεταυδάω τινί sprechen unter, zu jmd.
32
35 40 „῍Ω πόποι, οἷον δή νυ θεοὺς βροτοὶ αἰτιόωνται.
Ἐξ ἡμέων γάρ φασι κάκ’ ἔμμεναι, οἱ δὲ καὶ αὐτοὶ σφῇσιν ἀτασθαλίῃσιν ὑπὲρ μόρον ἄλγε’ ἔχουσιν, ὡς καὶ νῦν Αἴγισθος ὑπὲρ μόρον Ἀτρεΐδαο γῆμ’ ἄλοχον μνηστήν, τὸν δ’ ἔκτανε νοστήσαντα, εἰδὼς αἰπὺν ὄλεθρον, ἐπεὶ πρό οἱ εἴπομεν ἡμεῖς, Ἑρμείαν πέμψαντες, ἐύσκοπον ἀργεϊφόντην, μήτ’ αὐτὸν κτείνειν μήτε μνάασθαι ἄκοιτιν· ἐκ γὰρ Ὀρέσταο τίσις ἔσσεται Ἀτρεΐδαο, ὁππότ’ ἂν ἡβήσῃ τε καὶ ἧς ἱμείρεται αἴης. ῝Ως ἔφαθ’ Ἑρμείας, ἀλλ’ οὐ φρένας Αἰγίσθοιο πεῖθ’ ἀγαθὰ φρονέων· νῦν δ’ ἁθρόα πάντ’ ἀπέτισεν.“
[Übersetzung]
— 32 ὤ πόποι unglaublich!
— οἷον (Adv.) wie (sehr)
— νυ (enkl.) < νῦν nun, jetzt; denn
— βροτός sterblich, Sterblicher, Mensch
— αἰτιόωνται = αἰτιῶνται: epische Zerdehnung
— 33 ἡμέων das εω ist einsilbig zu lesen! (Synizese)
— κάκ’ = κακά
— ἔμμεναι = εἶναι
— 34 σφός = σφέτερος
— ὁ μόρος zugeteiltes Los, Schicksal
— ἄλγε’ = ἄλγεα (ἄλγη)
— 35 Ἀτρεΐδαο Gen. Sg. von Ἀτρεΐδης Atride; vgl. V. 30: Ἀγαμεμνονίδης
— 36 γῆμ’ = ἔγημα → Stf
— ἡ ἄλοχος Gattin
— μνηστή ehelich, verheiratet
— ἔκτανε = ἀπ-έκτεινε → Stf
— νοστήσαντα Aor. v. νοστέω heimkehren
— 37 εἰδώς → Konjug.
— πρό vorn; vorher
— εἴπομεν → Stf
— 38 Ἑρμείας = Ἐρμῆς (Hermes)
— ἐύσκοπος scharfspähend
— ἀργεϊφόντης Argostöter
— 39 κτείνειν vgl. V. 36 ἔκτανε
— μνάασθαι freien
— ἡ ἄκοιτις (= ἄλοχος – V 36) Gattin
— 40 ἡ τίσις Strafe, Rache
— ἔσσεται = ἔσται
— 41 ὁππότ’ = ὁπότε
— ἡβήσῃ v. ἡβάω in voller Jugendkraft stehen; Aor.: mannbar werden
— ἱμείρω u. Med. (+ Gen.) sich sehnen nach
— ἡ αἶα Erde, Land
— 42 ἡ φρήν, φρενός Zwerchfell; Herz; Verstand; Wille
— 43 πεῖθ’ → Stf
— φρονέω (be)denken; ἀγαθὰ φρονεῖν es gut meinen
— ἀποτίνω abzahlen, abbüßen
|
|||