Διάλογος, Lektion 44

Liebe über den Tod hinaus

Jedes Jahr kamen an den Großen Dionysien auch Gesandte des Delisch-Attischen Seebundes nach Athen, um ihren Tribut abzuliefern. Einer von ihnen ging im Jahr 438 v. Chr. mit einem Athener Ratsherrn in das Theater, um die Aufführung der Tragödie „Alkestis“ des Dichters Euripides zu sehen. Der Athener erklärt seinem Gastfreund das Theater und das Stück:



3


6


9


12


15
Ἀθηναῖος· „Νῦν ἐν τῷ τοῦ Διονύσου θεάτρῳ ἐσμέν. Ἐντεῦθεν οὖν ἔξεστι θεωρεῖν, ἅτινα καὶ ὁ χορὸς ἐν τῇ ὀρχήστρᾳ (!) καὶ οἱ ὑποκριταὶ1 ἐν τῇ σκηνῇ ποιοῦσιν. Σκόπει δή, ὅπως πάντα ἀκούσῃ, ἃ ἐκεῖ λέγεται. Ὁ Εὐριπίδης εὐδοκιμεῖ· ἅτινα γὰρ ποιεῖ, τοὺς θεωροῦντας καὶ τέρπει καὶ ὠφελεῖ. Ἵνα μὴ ἀπορῇς, φράσω σοι τὸν ταύτης τῆς τραγῳδίας (!) μῦθον· Ἄδμητος, ὁ τῶν Φερῶν2 βασιλεύς, φίλος μὲν ἦν τῷ Ἀπόλλωνι, ἔδει δ’ αὐτὸν πρὸ καιροῦ ἀποθανεῖν. Τοῦ δ’ Ἀπόλλωνος συγχωροῦντος ἐξῆν ἄλλον τινὰ ἀντὶ τοῦ βασιλέως εἰς Ἅιδου ἐλθεῖν.
Wandmalerei aus der Catacombe di via Latina, Rom, 4. Jh. n. Chr.
Οὔτε τοῦ πατρὸς οὔτε τῆς μητρὸς ὑπὲρ τοῦ υἱοῦ ἀποθανεῖν ἐθελόντων Ἄλκηστις, ἡ τοῦ βασιλέως γυνή, ἐξειργάσατο ἔργον μεγίστου ἐπαίνου ἄξιον. Τὸν γὰρ ἄνδρα ἐλεοῦσά τε καὶ φιλοῦσα ἑτοίμη ἦν αὐτῷ βοηθεῖν· ἀντὶ τοῦ Ἀδμήτου ἦλθεν εἰς Ἅιδου. Ἀλλὰ τῆς Ἀλκήστιδος οὐκέτι παρούσης ὁ βασιλεὺς κάρτα ἤλγει. Tότε δ’ ὁ Ἡρακλῆς, ξένος τοῦ Ἀδμήτου, ἔτυχε παραγενόμενος εἰς τοὺς οἴκους. Πυθόμενος τὰ γενόμενα οὐδαμῶς ὤκνει· ὡς τάχιστα ἀπήγαγε τὴν Ἄλκηστιν ἐξ Ἅιδου.“
Ξένος· „Ὁμολογῶ τὸν τῆς Ἀλκήστιδος ἔρωτα θαυμαστὸν εἶναι. Τίς ἡμῶν τοιοῦτο ἂν ποιοίη;“
_______________________________
1) ὁ ὑποκριτής, οῦ: der Schauspieler
2) αἱ Φέραι, ῶν: Pherai (Stadt in Thessalien)