Διάλογος, Lektion 20

Mörderische Wut

Jason hat Medea gerade darüber informiert, dass sie Korinth verlassen soll. Allein und voller Wut denkt sie in ei­nem Selbstgespräch darüber nach, was Jason ihr da angetan hat. Doch dann fasst sie einen grausamen Entschluss.



3


6


9


12


15


18


21


24


27


30
Alfons Mucha, Theaterplakat (Farb­lithographie) zu einer Me­dea-Aufführung in Paris (1898)
Ὢ πόποι1, ὁ Ἰάσων ἐχθρός μοί ἐστιν. Εἶπε γὰρ ἄρτι τάδε· „Ἦλθον πρὸς σέ, ὅτι ἐπυθόμην τὸν τῶν Κορινθίων δεσπότην βουλεύσασθαί σε ἐκβαλεῖν. Κατάλιπε οὖν τήνδε τὴν χώραν. Ἀπαγορεύω μὴ τοὺς ἡμετέρους υἱοὺς ἐλθεῖν σὺν σοὶ καὶ κελεύω αὐτοὺς μένειν παρ’ ἐμοί.“ Μετὰ τούτους τοὺς λόγους ἀπῆλθεν (!).
Ὦ θαυμάσιε Ἰᾶσον, ἆρ’ οὐ μνημονεύεις τὰ ἀγαθά, ὧν τῇ ἐμῇ βοηθείᾳ ἔτυχες; Σὺ τὸ κῶας2 ἔλαβες, ὅτι ὁ δράκων3 τῷ ἐμῷ
Paulus Bor, Die enttäuschte Medea, 1640 (New York, Metropolitan Mu­seum of Art)
φαρμάκῳ εἰς ὕπνον ἔπεσεν. Ἔπειτα ἐγὼ κατειργασάμην τὸν ἐμὸν ἀδελφὸν βουλόμενον ἡμᾶς τῆς φυγῆς κωλύειν. Τέλος σοι δεῦρο ἑσπόμην. Ἆρα τούτων ἐπελάθου, κακοῦργε;
Ἀλλὰ γιγνώσκω, ὅτι ὁ Ἰάσων ἐβουλεύσατο ἐμὲ μὲν ἐκβαλεῖν, Γλαύκην δέ, τὴν τοῦ δεσπότου κόρην, πρὸς γάμον ἀγαγεῖν. Διὸ μεγάλη ὀργὴ εἰς τὸν θυμόν μου ἐνέπεσεν. Πικρὰν οὖν τιμωρίαν ηὗρον· Ἐβουλευσάμην γὰρ τὰ τέκνα, ἃ αὐτὴ ἔτεκον καὶ ἔθρεψα, φονεῦσαι. Καὶ τὴν Γλαύκην ἀποθανεῖν χρή. Βούλομαι γὰρ τὸν Ἰάσονα4 οὕτως ἄθλιον γενέσθαι ὥσπερ ἐγώ εἰμι. Χρὴ αὐτὸν μαθεῖν, ὅτι οὐκ ἔξεστιν ἐμὲ ἄνευ βλάβης ὑβρίσαι. Οὐδαμῶς γὰρ ἐθέλω τούτῳ τῷ κακούργῳ ἐπιτρέπειν ἄνευἐμοῦ ἐν εὐδαιμονίᾳ διάγειν.
_______________________________
1) ὢ πόποι: oh weh!
2) τὸ κῶας (Akk. Sg.): das Widderfell, das Vlies
3) ὁ δράκων: der Drache
4) τὸν Ἰάσονα: Akk. zu ὁ Ἰάσων