Παρὰ Νεμέᾳ μέγας λέων
1 τοὺς ἀνθρώπους ἐπίεζεν. Τοῦτο γὰρ τὸ θηρίον ἐν τῇ χώρᾳ πολλάκις καὶ ἵππους καὶ ἀνθρώπους ἐδίωκε καὶ βίᾳ ἐφόνευεν. Πολλοὶ καὶ ἀνδρεῖοι νεανίαι τῷ ζῴῳ ἤδη ἐμάχοντο βουλόμενοι αὐτὸ κατεργάζεσθαι. Ἀλλὰ καὶ οὗτοι ὑπὸ τοῦ θηρίου ἐφονεύοντο.
Ὁ οὖν Εὐρυσθεύς, ὃς Μυκηνῶν
2 ἐβασίλευεν, ἔταξέ μοι τοῦτον τὸν ἆθλον· „Χρή σε πορεύεσθαι εἰς Νεμέαν καὶ τὸ ἄγριον θηρίον, ὃ τοῖς ἀνθρώποις μέγαν φόβον παρέχει, διαφθείρειν.“
Ἐπειδὴ εἰς Νεμέαν ἔσπευσα, ἐκεῖ Μόλoρχος
3 ἐδέξατό με ἐν τῇ οἰκίᾳ. Ὅτι ἐμοὶ ἀμύνειν ἐβούλετο, διαλεγόμενος ἐδίδαξέ με οὕτως·
Herakles und der Nemeische Löwe, schwarzfigurige Amphore, 520–510 v. Chr. (Antikensammlung München)
„Ὦ φίλε, ἆρα μὴ τῷ θηρίῳ μάχεσθαι βούλει; Νομίζω γὰρ ἀμήχανον εἶναι αὐτὸ φονεύειν, ὅτι τὴν δορὰν
4 αὐτοῦ τόξοις βλάπτειν οὐκ ἔστιν.“
Οὗτοι οἱ φοβεροὶ λόγοι οὔτοι ἐτάραξάν με, ἀλλ’ αὐτίκα ἐβουλευσάμην ἄνευ ὅπλων τῷ θηρίῳ ἐπέρχεσθαι. Διὸ αὐτῷ ἐπλησίασα, ἐν ᾧ ἐκάθευδεν. Πολὺν μὲν χρόνον ἐμαχόμεθα, τέλος δ’ ἔπνιξα
5 αὐτό.
Ἐπεὶ οὖν τὴν τοῦ ζῴου δορὰν
4 πρὸς τὸν τύραννον ἐκόμισα, οὗτος τῇ ἀνδρείᾳ μου ὅμως οὐκ ἐτέρπετο.