Die e-Konjugation

Verba mit dem Stammauslaut

Indikativ Präsens Aktiv: moneō ich mahne

Person Singular Plural
 1. P.  mone- ō    monē- mus  
 2. P.  monē- s    monē- tis  
 3. P.  mone- t    mone- nt  

Person Singular Plural
 Imp.  monē     monē- te  

 Inf.   monē- re  


Indikativ Imperfekt Aktiv: monēbam ich mahnte

Imperfektkennzeichen: ba

Person Singular Plural
 1. P.  monē-ba- m    monē-bā- mus  
 2. P.  monē-bā- s    monē-bā- tis  
 3. P.  monē-ba- t    monē-ba- nt  


Futur I Aktiv: monēbō ich werde mahnen

Futurkennzeichen: bo / bi / bu

Person Singular Plural
 1. P.  monē-     monē-bi- mus  
 2. P.  monē-bi- s    monē-bi- tis  
 3. P.  monē-bi- t    monē-bu- nt  


Indikativ Perfekt Aktiv: monui ich habe gemahnt

Perfektkennzeichen: u – Perfektstamm: monu-

Person Singular Plural
 1. P.  mon-u- ī    mon-u- imus  
 2. P.  mon-u- istī    mon-u- istis  
 3. P.  mon-u- it    mon-u- ērunt  

 Inf.   mon-u- isse  


Indikativ Plusquamperfekt Aktiv: monueram ich hatte gemahnt

Perfektstamm: monu-

Person Singular Plural
 1. P.  mon-u- eram    mon-u- eramus  
 2. P.  mon-u- eras    mon-u- eratis  
 3. P.  mon-u- erat    mon-u- erant  


Futur II Aktiv: monuerō ich werde gemahnt haben

Perfektstamm: monu-

Person Singular Plural
 1. P.  mon-u- erō    mon-u- erimus  
 2. P.  mon-u- eris    mon-u- eritis  
 3. P.  mon-u- erit    mon-u- erint