|
|||
Solon, fr. 3 DEunomie-Elegie-Gliederung |
|||
Z.
Griechischer Text – Gliederung
Inhalt / Übersetzung
ἡμετέρη δὲ πόλις κατὰ μὲν Διὸς οὔποτ’ ὀλεῖται
αἶσαν καὶ μακάρων θεῶν φρένας ἀθανάτων· τοίη γὰρ μεγάθυμος ἐπίσκοπος ὀβριμοπάτρη Παλλὰς Ἀθηναίη χεῖρας ὕπερθεν ἔχει·
[Übersetzung]
Die Stadt (Athen) wird nach dem Beschluss des Zeus und dem Willen der Götter niemals untergehen, über sie hält nämlich Athene ihre Hand.
αὐτοὶ δὲ φθείρειν μεγάλην πόλιν ἀφραδίῃσιν
ἀστοὶ βούλονται χρήμασι πειθόμενοι, δήμου θ’ ἡγεμόνων ἄδικος νόος, οἷσιν ἑτοῖμον ὕβριος ἐκ μεγάλης ἄλγεα πολλὰ παθεῖν· οὐ γὰρ ἐπίστανται κατέχειν κόρον οὐδὲ παρούσας εὐφροσύνας κοσμεῖν δαιτὸς ἐν ἡσυχίῃ
[Übersetzung]
Die Bürger und voran ihre Anführer zerstören aber die Stadt von innen – aus Geldgier.
.........
πλουτέουσιν δ’ ἀδίκοις ἔργμασι πειθόμενοι ......... οὔθ’ ἱερῶν κτεάνων οὔτε τι δημοσίων φειδόμενοι κλέπτουσιν ἀφαρπαγῇ ἄλλοθεν ἄλλος, οὐδὲ φυλάσσονται σεμνὰ Δίκης θέμεθλα, ἣ σιγῶσα σύνοιδε τὰ γιγνόμενα πρό τ’ ἐόντα, τῷ δὲ χρόνῳ πάντως ἦλθ’ ἀποτεισομένη,
[Übersetzung]
Man raubt religiöse und öffentliche Güter, ohne sich um Recht und Gesetz (Δίκη) zu scheren. Δίκη wird aber den Frevel bestrafen.
τοῦτ’ ἤδη πάσῃ πόλει ἔρχεται ἕλκος ἄφυκτον,
ἐς δὲ κακὴν ταχέως ἤλυθε δουλοσύνην, ἣ στάσιν ἔμφυλον πόλεμόν θ’ εὕδοντ’ ἐπεγείρει, ὃς πολλῶν ἐρατὴν ὤλεσεν ἡλικίην· ἐκ γὰρ δυσμενέων ταχέως πολυήρατον ἄστυ τρύχεται ἐν συνόδοις τοῖς ἀδικέουσι φίλους.
[Übersetzung]
Diese unvermeidliche Wunde der Gier trifft jede Stadt und bringt Knechtschaft, Aufstand, Krieg und vernichtet die Jugend und vergiftet alle Beziehungen.
ταῦτα μὲν ἐν δήμῳ στρέφεται κακά· τῶν δὲ πενιχρῶν
ἱκνέονται πολλοὶ γαῖαν ἐς ἀλλοδαπὴν πραθέντες δεσμοῖσί τ’ ἀεικελίοισι δεθέντες
[Übersetzung]
Dadurch entsteht auch das Übel der Schuldknechtschaft.
.........
οὕτω δημόσιον κακὸν ἔρχεται οἴκαδ’ ἑκάστῳ, αὔλειοι δ’ ἔτ’ ἔχειν οὐκ ἐθέλουσι θύραι, ὑψηλὸν δ' ὑπὲρ ἕρκος ὑπέρθορεν, εὗρε δὲ πάντως, εἰ καί τις φεύγων ἐν μυχῷ ᾖ θαλάμου.
[Übersetzung]
Das Übel dringt in jedes Haus und dort bis in den letzten Winkel.
ταῦτα διδάξαι θυμὸς Ἀθηναίους με κελεύει,
ὡς κακὰ πλεῖστα πόλει Δυσνομίη παρέχει· Εὐνομίη δ' εὔκοσμα καὶ ἄρτια πάντ' ἀποφαίνει, καὶ θαμὰ τοῖς ἀδίκοις ἀμφιτίθησι πέδας· τραχέα λειαίνει, παύει κόρον, ὕβριν ἀμαυροῖ, αὑαίνει δ’ ἄτης ἄνθεα φυόμενα, εὐθύνει δὲ δίκας σκολιάς, ὑπερήφανά τ’ ἔργα πραύνει· παύει δ’ ἔργα διχοστασίης, παύει δ’ ἀργαλέης ἔριδος χόλον, ἔστι δ’ ὑπ’ αὐτῆς πάντα κατ’ ἀνθρώπους ἄρτια καὶ πινυτά.
[Übersetzung]
Der Grund für diesen Missstand ist die Dysnomie. Dagegen macht die Eunomie alles gerade und richtig und legt den Übeltätern Fesseln an.
|
|||