|
|||
Homer, Odysseeε 116–148 (Die Antwort von Kalypso) |
|||
ε
Griechischer Text
Kommentar / Übersetzung (J. H. Voss)
116 120 125 130 135 140 145 ὣς φάτο, ῥίγησεν δὲ Καλυψώ, δῖα θεάων, καί μιν φωνήσασ᾽ ἔπεα πτερόεντα προσηύδα· „σχέτλιοί ἐστε, θεοί, ζηλήμονες ἔξοχον ἄλλων, οἵ τε θεαῖς ἀγάασθε παρ᾽ ἀνδράσιν εὐνάζεσθαι ἀμφαδίην, ἤν τίς τε φίλον ποιήσετ᾽ ἀκοίτην. ὣς μὲν ὅτ᾽ Ὠρίων᾽ ἕλετο ῥοδοδάκτυλος Ἠώς, τόφρα οἱ ἠγάασθε θεοὶ ῥεῖα ζώοντες, ἧος ἐν Ὀρτυγίῃ χρυσόθρονος Ἄρτεμις ἁγνὴ οἷς ἀγανοῖς βελέεσσιν ἐποιχομένη κατέπεφνεν. ὣς δ᾽ ὁπότ᾽ Ἰασίωνι ἐυπλόκαμος Δημήτηρ, ᾧ θυμῷ εἴξασα, μίγη φιλότητι καὶ εὐνῇ νειῷ ἔνι τριπόλῳ· οὐδὲ δὴν ἦεν ἄπυστος Ζεύς, ὅς μιν κατέπεφνε βαλὼν ἀργῆτι κεραυνῷ. ὥς δ᾽ αὖ νῦν μοι ἄγασθε, θεοί, βροτὸν ἄνδρα παρεῖναι. τὸν μὲν ἐγὼν ἐσάωσα περὶ τρόπιος βεβαῶτα οἶον, ἐπεί οἱ νῆα θοὴν ἀργῆτι κεραυνῷ Ζεὺς ἔλσας ἐκέασσε μέσῳ ἐνὶ οἴνοπι πόντῳ. ἔνθ᾽ ἄλλοι μὲν πάντες ἀπέφθιθεν ἐσθλοὶ ἑταῖροι, τὸν δ᾽ ἄρα δεῦρ᾽ ἄνεμός τε φέρων καὶ κῦμα πέλασσε. τὸν μὲν ἐγὼ φίλεόν τε καὶ ἔτρεφον, ἠδὲ ἔφασκον θήσειν ἀθάνατον καὶ ἀγήραον ἤματα πάντα. ἀλλ᾽ ἐπεὶ οὔ πως ἔστι Διὸς νόον αἰγιόχοιο οὔτε παρεξελθεῖν ἄλλον θεὸν οὔθ᾽ ἁλιῶσαι, ἐρρέτω, εἴ μιν κεῖνος ἐποτρύνει καὶ ἀνώγει, πόντον ἐπ᾽ ἀτρύγετον· πέμψω δέ μιν οὔ πῃ ἐγώ γε· οὐ γάρ μοι πάρα νῆες ἐπήρετμοι καὶ ἑταῖροι, οἵ κέν μιν πέμποιεν ἐπ᾽ εὐρέα νῶτα θαλάσσης. αὐτάρ οἱ πρόφρων ὑποθήσομαι, οὐδ᾽ ἐπικεύσω, ὥς κε μάλ᾽ ἀσκηθὴς ἣν πατρίδα γαῖαν ἵκηται.“ τὴν δ᾽ αὖτε προσέειπε διάκτορος ἀργεϊφόντης· „οὕτω νῦν ἀπόπεμπε, Διὸς δ᾽ ἐποπίζεο μῆνιν, μή πώς τοι μετόπισθε κοτεσσάμενος χαλεπήνῃ.“ ὣς ἄρα φωνήσας ἀπέβη κρατὺς ἀργεϊφόντης·
[Übersetzung]
116 ῥίγησεν v. ῥιγέω erschaudern 118 σχέτλιος schrecklich, grausam — ζηλήμων eifersüchtig — ἔξοχον + Gen. mehr als … 119 ἀγάασθε v. ἀγάομαι, hier: missgönnen — εὐνάζεσθαι hier: das Bett teilen (ἡ εὐνή Bett) 120 ἀμφαδίην (Adv.) offenkundig — ἤν = ἐάν — ἀκοίτης Lagergenosse, Gatte 137 οὔ πως ἔστι es ist auf keine Weise möglich — αἰγίοχος die Ägis haltend/schwingend 138 παρεξελθεῖν v. παρεξέρχομαι umgehen — ἁλιῶσαι v. ἁλιόω vereiteln (vgl. die VV. 103f. oben) 139 ἐρρέτω er soll gehen — ἐποτρύνω antreiben, senden — ἀνώγω befehlen 140 οὔ πῃ auf keine Weise 141 πάρα = πάρεισι — ἐπήρετμος „berudert“, mit Rudern ausgestattet 143 πρόφρων bereitwillig — ὑποθήσομαι v. ὑποτίθεμαι raten — ἐπικεύσω v. ἐπικεύθω verbergen, berhehlen 144 ἀσκηθής unversehrt |
|||